Μουσείο, Αρχαιολογικό Αφαίας

Η επίσκεψη σε έναν από τους ομορφότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, που είναι το ιερό της Αφαίας –της κόρης του Δία που κρύφτηκε στην Αίγινα καταδιωκόμενη από τον ερωτευμένο με αυτήν Μίνωα– θα ήταν καλό να αρχίσει από αυτό το μικρό ανασκαφικό μουσείο που βρίσκεται νοτιοδυτικά του ναού, στο αριστερό σας χέρι καθώς ανεβαίνετε προς αυτόν. O λόγος για τον οποίο θα πρέπει να δείτε πρώτα το μουσείο είναι το γεγονός ότι εδώ υπάρχει ένα εξαιρετικό εποπτικό υλικό συνοδευόμενο από κατατοπιστικά κείμενα σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά) σχετικά με την ιστορία του χώρου και τους δύο ναούς που είχαν χτιστεί πριν από αυτόν που βλέπετε σήμερα, τη λατρεία της θεότητας που έγινε άφαντη (=Αφαία) και τους μύθους γύρω απ’ αυτήν, τα γλυπτά των δύο αετωμάτων του ναού, καθώς επίσης και τα ιστορικά γεγονότα της εποχής κατά την οποία η Αίγινα ήταν μία από τις ισχυρότερες πόλεις-κράτη της αρχαιότητας. Μια ξύλινη μακέτα του ιερού όπως ήταν το 490 π.Χ., μία αναπαράσταση της πρόσοψης του ναού με την αρχική ζωγραφική του διακόσμηση και δύο προθήκες με θραύσματα μελών από τον τρίτο κατά σειρά νεότερο ναό εκτίθενται μαζί με το εποπτικό υλικό στην πρώτη αίθουσα. Στη δεύτερη αίθουσα παρουσιάζεται η μερική αποκατάσταση του ανατολικού αετώματος του ναού, με τις μορφές του τοξότη Ηρακλή και του πληγωμένου πολεμιστή (περίπου 490 π.Χ.). Από αυτές τις δύο μορφές μόνο το επάνω μέρος του σώματος του πολεμιστή είναι το μαρμάρινο πρωτότυπο, επειδή το σύνολο σχεδόν των γλυπτών του δυτικού και του ανατολικού αετώματος, με παραστάσεις από τους Τρωικούς πολέμους, βρίσκεται από το 1813 στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου, για το λογαριασμό της οποίας αγοράστηκαν από τον πατέρα του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα, βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκο Α’. Το ανατολικό αέτωμα αναπαριστούσε την εκστρατεία του Ηρακλή εναντίον του βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντος, ενώ το δυτικό την εκστρατεία του Αγαμέμνονα εναντίον του Πριάμου που περιέγραψε ο Όμηρος. Εκμαγείο του πρωτότυπου είναι και η μορφή της Αθηνάς από την αποκατάσταση του κεντρικού τμήματος αετώματος που μπορείτε επίσης να δείτε εδώ. Απέναντι από την Αθηνά βρίσκεται το ακρωτήριο του ναού με τις κόρες και σύστημα ανθεμίων και κοντά σ’ αυτό το κεντρικό ακρωτήριο του ανατολικού αετώματος. Η ύψους 6 μ. περίπου μερική αποκατάσταση του δεύτερου κατά σειρά ναού, που κατασκευάστηκε από ντόπιο ασβεστόλιθο το 570 π.Χ. και καταστράφηκε από φωτιά το 510 π.Χ. –υπολείμματα του οποίου περισυλλέχθηκαν για να χρησιμοποιηθούν κατά την κατασκευή του ναού που σώζεται σήμερα– είναι το εντυπωσιακότερο έκθεμα του μουσείου. Αυτή είναι ορατή από τη δεύτερη αίθουσα στο ύψος του θριγκού, αλλά για να την παρατηρήσετε καλύτερα πρέπει να κατεβείτε στην υπόγεια τρίτη και τελευταία αίθουσα του μουσείου. Εδώ εκτίθενται, μεταξύ άλλων, αρχιτεκτονικά θραύσματα με ίχνη χρώματος, αρχιτεκτονικά μέλη από την εσωτερική διαμόρφωση του παλαιότερου ναού, τμήματα ενός βωμού διακοσμημένου με τρίγλυφα, ενώ στο κέντρο της αίθουσας βρίσκεται ένας σπόνδυλος και τμήμα του κιονόκρανου του αρχαϊκού κίονα, ύψους 12,5 μ., επάνω στον οποίο ήταν τοποθετημένη μια μαρμάρινη σφίγγα και ο οποίος βρισκόταν μπροστά από την είσοδο του ναού. Το άγαλμα της θεάς Αθηνάς, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αφαίας, προέρχεται από εκμαγείο του πρωτότυπου αγάλματος που βρισκόταν στο δυτικό αέτωμα του ναού. Η μορφή του Ηρακλή και του «πληγωμένου πολεμιστή» στο μερικώς αποκαταστημένο ανατολικό αέτωμα ναού, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αφαίας. Μερική άποψη της αίθουσας με την αποκατάσταση ναού του 570 π.Χ., στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αφαίας. Μορφή πολεμιστή από το ανατολικό αέτωμα, του ναού της Αφαίας (Γλυπτοθήκη Μονάχου).